ajans

Lo suyo fue un arrojarse al vacío, saltar a la pileta, haya o no agua. Lo sintió. Lo hizo. “A mis 32 años y luego de compartir música en diversos ámbitos, es lo mejor que pude haber hecho”, reconoce hoy en día Damián Bacon sobre el inicio de su flamante e incipiente carrera solista. Es que a la hora de chequear su CV, no hay dudas, le sobra experiencia. Como bajista, compartió escenario con Charly García, Adrián Barilari, JAF o Los Tekis, entre otros. También, integró la banda del tecladista Hugo Bistolfi (conocido popularmente por su trabajo en Rata Blanca) y Unir Nuestros Oidos. “Este nuevo proyecto está conformado por amigos que aportan lo mejor de sí para que funcione de la manera correcta”, confiesa el músico, que ha bautizado esta etapa como Damo, a secas. “Toda mi vida fui el que organizó los ensayos o consiguió lugares para tocar”, dice y completa: “Así que ponerme esto al hombro no me pesa”.

Esta carrera, relata, nació desde lo más profundo de su ser, con un puñado de canciones que salieron a la luz desde el lugar más recóndito de su habitación, y sin siquiera pensar que eso se pudiera transformarse en un disco. “La necesidad fue materializar sentimientos y dejar que fluyan fuera de mí”, comenta al respecto de Mis Manos, su álbum debut publicado a finales de 2016. A sus metodología las define como una cuestión impulsiva, que no funciona cuando “prepara el set para escribir”, que “la inspiración o mejor dicho, la necesidad, es espontánea”. Además: “Hace tiempo que me animo a hurgar en mis sentimientos”.

El desorden musical

Influenciado por Lisandro Aristimuño y Radiohead, la banda liderada por Thom Yorke, Bacon se propuso orquestar un disco en el cual poder desarrollar la “violencia musical” desde lo más profundo del instrumento, uno en el que pueda fusionar la tecnología y máquinas de ritmo.

Bunun gerçekleşmesi için Leandro Lacerna‘nın eli belirleyiciydi. Yapımcıdan projeye teslimi kurtarır. “O çok metodik, sorumlu ve bir zaman tutucu. Müzikal düzensizliğimi nasıl organize edeceğini ve benden en iyi şekilde nasıl yararlanacağını biliyordu ”diye açıklıyor ve onu bu rolde almanın verebileceği en iyi karar olduğunu itiraf ediyor. “ Çok hayran olduğum bir sanatçı” diyor, “albümün prodüksiyonunun ötesinde müziğine hayranım. Bununla, şarkıları görme biçimiyle onu özgür bıraktım ve bu bütünlüğe yansıyor ”.

-İlk şarkıları nasıl hatırlıyorsun?

-Sevgiler. Hala bilgisayardaki bir klasörde saklanırlar. Kim diyor ki, yakın gelecekte onları tekrar dinleyin ve gün ışığına çıkın.

- İç dünyanızı bir rekor üzerine ifşa etmenin maliyeti oldu mu?

-Toplam. İlk başta çok önyargılıydım, başkaları tarafından boykot edildim. Zamanla, yapabileceğim en iyi şeyin doğal olarak her şeyin "olmasına" izin vermek olduğunu anladım. Şans eseri şarkı söyleme öğretmenim / konuşma terapistim Ricardo Sosa‘dan yardım aldım . Ve bir gün, birinin eşsiz bir varlık olduğunu, bir sanatçı olarak verebileceğimin değerli olduğunu ve sanatımı göstermemek için hiçbir neden olmadığını keşfettim.

Bunun dışında Sosa ve ayrıca gelen Lacerna , şarkıcının çalışma kuvvetle büyükbabası, şekil etkilenir Yaya ve Yayo . Öyle ki, ilk çekimleri “Mis Manos”un klibi, çiftin buluşup yazı geçirdikleri yer olan Epecuén‘de çekildi. " Videonun yönetmeni Matías Schiavone bana konumun kendisi için mükemmel olduğunu söylediğinde, buna inanamadım, " diye hatırlıyor, bu yüzden noktaları birleştirmeye başladık ve her şeyi kapattık, böylece o yerde olacaktı. " Ve itiraf ediyor: " Aile geçmişini bilmenin merakı beni çok etkiledi ."